قله دوشاخ

قراره هر پنجشنبه بریم کوه. مسیر رسیدن به یه قله رو انتخاب می‌کنیم و قدم می‌ذاریم توش؛ به امید رسیدن… این هفته هم میریم دوشاخ!

قله‌ها همون جاهایی هستند که یه تیکه‌ی بازیگوش و سربه‌هوای زمین، قدبلندی کرده و روی نوک پاهاش ایستاده؛ که تو قالب همیشگیش در جا نزنه؛ که بلند بلند بپره و سرک بکشه به بالا بالاها.
قله‌ها جون دارن انگار. دل می‌دن و دل می‌گیرن؛ و امان از وقتی که بری سراغ‌شون. برات پنجره میشن به آسمون و باد عاشقی می‌ندازن تو موهات.
حالا ما می‌خوایم این پاییز یه کم عاشقی کنیم. مثل پرنده‌ها پر بگیریم و پا بزاریم رو قله‌ها. که دل بدیم به تنهایی و سر بسپریم به سرسختی‌شون.
هر بار یه قله؛ یه قصه…

پنج‌شنبه 27 مهر، قله دوشاخ